Ερευνητής

Μετά το διδακτορικό του, εργάστηκε στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ και στο Kavli Institute for Particle Astrophysics and Cosmology (KIPAC) ως μεταδιδακτορικός υπότροφος Kavli (2017-2020). Έγινε  μεταδιδακτορικός υπότροφος FINCA και Gruber στο Φινλανδικό Κέντρο Αστρονομίας με το ESO, Πανεπιστήμιο του Τούρκου (2020-2023) και μετέπειτα μεταδιδακτορικός υπότροφος της NASA στο Marshall Space Flight Center (2023-). Το 2023 του απονεμήθηκε το ιδιαίτερα ανταγωνιστικό ERC Starting Grant με τίτλο "BOOTES: Black hOle Optical polarization TimE-domain Survey" και θα ενταχθεί στο IA-FORTH ως μόνιμος εντεταλμένος ερευνητής (Ερευνητής Γ) το 2024.

Μετά την ολοκλήρωση της διατριβής του παρέμεινε ως μεταδιδακτορικός ερευνητής στο Max-Planck-Institute for Radioastronomy (MPIfR) έως το 2014 οπότε και αποδέχθηκε τη θέση του Dunlup Fellow στο Πανεπιστήμιο του Τορόντο (Καναδάς) για την περίοδο 2014-2017. Στη συνέχεια επέστρεψε στη Βόννη ως postdoc στο MPIfR έως το 2019, και έγινε research fellow του MPIfR και του Argelander Institute for Radioastronomy το 2019. Στα τέλη του 2020 εξελέγη Εντεταλμένος Ερευνητής στο Ινστιτούτο Αστροφυσικής - ΙΤΕ και εντάχθηκε επίσημα στο Ινστιτούτο στις αρχές του 2021.

Από το 2009 έως το 2011 ήταν μεταδιδακτορικός ερευνητής στο Τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου Κρήτης (Ελλάδα) πριν μετακομίσει στο Spitzer Science Center στο California Institute of Technology (ΗΠΑ) ως μεταδιδακτορικός ερευνητής κατά την περίοδο 2011-2014. Ήταν ALMA-CONICYT μεταδιδακτορικός υπότροφος στο Nucleo de Astronomia, Universidad Diego Portales (Χιλή) από το 2014 έως το 2019, καθώς και CAS-CONICYT μεταδιδακτορικός υπότροφος από το 2019 έως το 2020. Εκλέχθηκε στο IA-FORTH ως Εντεταλμένος Ερευνητής το 2020 και προήχθη σε Κύριο Ερευνητή με μονιμότητα το 2023.

Μετά το διδακτορικό της εργάστηκε από το 2016 έως το 2019 ως μεταδιδακτορική ερευνήτρια στο  Max-Planck-Institut für Radioastronomie (MPIfR) στη Βόνη (Γερμανία). Το 2020 ήλθε ως μεταδιδακτορική υπότροφος στο ΙΑ-ΙΤΕ. Το 2022 διασφάλισε για την έρευνά της το ιδιαίτερα ανταγωνιστικό ERC Starting grant με τίτλο "SMILE: Search for Milli-lenses to discriminate between dark matter models" και αυτόματα έγινε, σύμφωνα με την υπαρχουσα νομοθεσία, Εντεταλμένη Ερευνήτρια στο ΙΑ από τον Ιούλιο της ίδιου έτους.

Ο Pablo Reig είναι Διευθυντής Ερευνών (Ερευνητής Α) στο Ινστιτούτο Αστροφυσικής. Εργάστηκε ως ερευνητής και διδάσκων στο  Πανεπιστήμιο της Valencia (1991-1996,2002-2004), Πανεπιστήμιο του  Southampton (1996-1998) και στο Πανεπιστήμιο Κρήτης (2004-2010). Στο ΙΤΕ εργάστηκε ως μεταδιδακτορικός ερευνητής το 1998-2002 και ως μόνιμος ερευνητής από το 2004. Από το 2019 είναι ο υπεύθυνος για την οργάνωση του προγράμματος παρατηρήσεων και το συντονιμό λειτουργείας του Αστεροσκοπείου Σκίνακα.

Εργάστηκε ως μεταδιδακτορικός υπότροφος στο University of Chicago (2005-2008) και στο Jet Propulsion Laboratory της NASA και του Caltech (2008-2011). Εκλέχθηκε Επίκουρος Καθηγητής στο Τμήμα Φυσικής το 2011, και ήλθε στην Κρήτη το φθινόπωρο του 2012. Τη χρονιά 2011-2012 διετέλεσε Επισκέπτης Ερευνητής στο Max-Planck Institute for Radioastronomy στη Βόννη της Γερμανίας. Προήχθη στη βαθμίδα του Αναπληρωτή Καθηγητή το 2018 και την ίδια χρονιά διασφάλισε για την έρευνά του το ιδιαίτερα ανταγωνιστικό ERC Consolidator grant με τίτλο "Polar-Areas Stellar-Imaging in Polarization High-Accuracy Experiment - PASIPHAE". Το 2023 προήχθη σε Καθηγητή.

Από το 2000 έως το 2008 εργαζόταν ως ερευνητής Αστροφυσικός στο Harvard-Smithsonian Center for Astrophysics στο Cambridge, ΜΑ, των ΗΠΑ. Εκεί είχε τη ευκαιρία να ασχοληθεί με τα πρώτα δεδομένα από τη νέα γενιά παρατηρητηρίων ακτίνων-Χ της NASA και της ESA (Chandra και XMM-Newton αντίστοιχα). Στο Πανεπιστήμιο Κρήτης ήλθε ως Επίκουρος Καθηγητής τον Σεπτέμβριο του 2008 και προάχθηκε στη βαθμίδα του Αναπληρωτή Καθηγητή το 2015 και σε αυτή του Καθηγητή το 2020. Το 2014 διασφάλισε για την έρευνά του το ιδιαίτερα ανταγωνιστικό ERC Consolidator grant με τίτλο "Διπλά αστρικά συστήματα με προσαύξηση μάζας σε κοντινούς γαλαξίες: Παρατηρήσεις και Προσομοιώσεις (A-BINGOS)". Εξελέγη Καθηγητής Παρατηρησιακής Αστροφυσικής το 2020.