Ερευνητής

Η έρευνα του Τάκη Κόντου βασίζεται κυρίως στην υλοποίηση υβριδικών κβαντικών κυκλωμάτων, με στόχο την αποκάλυψη νέων καταστάσεων της ύλης ή την εκμετάλλευση των κβαντομηχανικών ιδιοτήτων των κυκλωμάτων. Κατά τη διάρκεια της διατριβής του στο Orsay, στη Γαλλία, μελέτησε την αλληλεπίδραση της υπεραγωγιμότητας και του σιδηρομαγνητισμού σε πολυστρωματικούς υπεραγωγούς και σε σιδηρομαγνητικά κράματα, μαζί με τους Marco Aprili και Jérôme Lesueur. Μετακινήθηκε ως μεταδιδακτορικός ερευνητής στο Πανεπιστήμιο του Basel στην Ελβετία, στην ομάδα του καθηγητή Christian Schönenberger, όπου μελέτησε τη μεταφορά σπιν σε νανοσωλήνες άνθρακα. Από το 2005, είναι μόνιμος ερευνητής του CNRS στο LPENS, Ecole Normale Supérieure, από το 2013, ως διευθυντής έρευνας. Σε συνεργασία με την Audrey Cottet για τις θεωρητικές πτυχές, η έρευνά του έχει επικεντρωθεί στην υλοποίηση μιας αρχιτεκτονικής κβαντικής ηλεκτροδυναμικής κυκλώματος με νανοσωλήνες άνθρακα, για την οποία του απονεμήθηκε ERC CoG το 2013 (έργο «CirQys»). Θα μπορούσε να ρίξει νέο φως σε θεμελιώδεις πτυχές της συμπυκνωμένης ύλης, όπως το φαινόμενο Kondo. Θα μπορούσε επίσης να αναπτύξει μια συνθετική διεπαφή σπιν-φωτονίων για μεμονωμένα σπιν παγιδευμένα σε νανοσωλήνες άνθρακα. Η έρευνα αυτή θα μπορούσε να διαφωτίσει θεμελιώδεις πτυχές της συμπυκνωμένης ύλης, όπως το φαινόμενο Kondo, ή να να αναπτύξει μια συνθετική διεπαφή σπιν-φωτονίου για μεμονωμένα σπιν παγιδευμένα σε νανοσωλήνες άνθρακα. Η τελευταία εργασία αποτελεί τη βάση της τεχνολογίας που χρησιμοποιεί η «κβαντική» νεοφυής επιχείρηση C12 Quantum electronics, την οποία συνίδρυσε το 2020. Πιο πρόσφατα, επικεντρώνεται στη χρήση τεχνικών κβαντικής ανίχνευσης με κυκλώματα για την ανίχνευση υποθετικών μορφ΄ών σκοτεινής ύλης, όπως τα αξιόνια, ή για τη μέτρηση ραδιοαστρονομικών σημάτων, όπως η γραμμή υδρογόνου των 21 cm. Για το έργο της κβαντικής ανίχνευσης της σκοτεινής ύλης, του έχει απονεμηθεί ERC SyG το 2023 (έργο «Dark Quantum»). Έγινε Συνεργαζόμενος Ερευνητής του Ινστιτούτου Αστροφυσικής το 2025.

Μετά από ένα σύντομο διάστημα ως μεταδιδακτορικός ερευνητής στο ESO, το 1993 εντάχθηκε στο CEA-Saclay στα προάστια του Παρισιού στη Γαλλία ως ερευνητής. Επισκέπτεται συχνά διάφορα ιδρύματα, όπως το ESO, το UCLA, το Stanford, το Flatiron Institute και το ΙΤΕ. Το 2010 ίδρυσε και από τότε ηγείται του "Εργαστηρίου CosmoStat" στο CEA, μιας διεπιστημονικής ερευνητικής ομάδας, η οποία αριθμεί σήμερα 16 ερευνητές. Η ομάδα του διεξάγει έρευνα αιχμής στη διεπαφή μεταξύ αστροφυσικής, κοσμολογίας και στατιστικής, με έντονο ενδιαφέρον για εφαρμογές σε διαστημικές αποστολές, καθώς και για την ανάπτυξη στενών συνεργασιών μεταξύ βιομηχανίας και ακαδημαϊκής κοινότητας. Έχει λάβει το βραβείο EADS της Γαλλικής Ακαδημίας Επιστημών το 2011, καθώς και το βραβείο Gruber στην Κοσμολογία το 2018 (ως μέλος της ομάδας Planck της ESA) και το μετάλλιο Tycho Brahe της Ευρωπαϊκής Αστρονομικής Εταιρείας το 2022. Είναι επίσης μέλος της Academia Europae (από το 2021). Τα τελευταία 10 χρόνια, του έχει απονεμηθεί ως Co-I ή PI ~11MEuros σε ανταγωνιστική ερευνητική χρηματοδότηση, συμπεριλαμβανομένου ενός Advanced ERC. Έχει δημοσιεύσει πάνω από 300 εργασίες σε περιοδικά με κριτές στην αστροφυσική, την κοσμολογία, την επεξεργασία σήματος και τα εφαρμοσμένα μαθηματικά, οι οποίες έχουν λάβει περισσότερες από 98.000 αναφορές (πηγή Google Scholar), ενώ είναι επίσης συγγραφέας τριών βιβλίων.

Το 2022 του απονεμήθηκε το ιδιαίτερα ανταγωνιστικό ERA Chair σε "Αστροπληροφορική", το οποίο υλοποιείται στο Ινστιτούτο Πληροφορικής σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Αστροφυσικής,  και το Διοικητικό Συμβούλιο του ΙΤΕ του απένειμε τον τίτλο του "Επίτιμου Μέλους του ΙΤΕ".